13 czerwca 2014 roku w Gminnej Bibliotece Publicznej w Białaczowie odbyła się ,,Akcja 16-godzinnego czytania" trwająca od godziny 800 do 2400.
Punktualnie o godzinie 800 symbolicznym sygnałem trąbki oficjalnego otwarcia ,,akcji"dokonali: Wójt Gminy Białaczów- Jan Jóźwik, Zastępca Wójta Gminy Białaczów- Barbara Goworek, Przewodniczący Komisji Kultury, Oświaty
i Zdrowia - Andrzeja Martyka, a także Dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej
w Białaczowie-Izabela Wiktorowicz oraz uczniowie III klasy miejscowej Szkoły Podstawowej wraz z wychowawcą i kilka uczennic Gimnazjum z Białaczowa.
,,Akcja" została zainicjowana w związku z Rokiem Czytelnictwa i nawiązywała do tegorocznego hasła Tygodnia Bibliotek ,,Czytanie łączy pokolenia".
Celem ,,Akcji 16-godzinnego czytania" była promocja czytelnictwa, zainteresowanie dzieci, młodzieży oraz osób dorosłych książką, zachęcanie do czytania, bowiem jak mówił Baron von Munchhausen ,, Książki są najlepszym przyjacielem człowieka ponieważ czytamy je tylko wtedy, kiedy mamy na to ochotę, a one milczą, kiedy myślimy o czymś innym. Zawsze dają i nigdy o nic nie proszą". Wydarzenie to miało również na celu ukazanie biblioteki z ,,innej" strony, tzn. nie tylko jako instytucji, która gromadzi, opracowuje i udostępnia
zbiory, ale również przejmuje zadania ośrodka kultury i centrum informacji, jest silnie powiązana ze społeczeństwem, tym samym zależy jej na zaangażowaniu mieszkańców w działania przez nią podejmowane.
Do ,,Akcji 16-godzinnego czytania" przystąpiło 6 klas ze Szkoły Podstawowej
w Białaczowie oraz jedna klasa z tutejszego gimnazjum. Swoją obecnością zaszczycili nas również Przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich z Białaczowa- Ewa Tatarzyńska, Radni Rady Gminy Białaczów- Jadwiga Pawłowska i Marian Adamus, Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej- Teresa Łukasik i pracownicy ośrodka, druhowie Ochotniczej Straży Pożarnej z Białaczowa oraz mieszkańcy z terenu gminy i okolic. Łącznie w wydarzeniu wzięło udział 148 osób. Najmłodszy uczestnik miła 6 lat, zaś najstarszy 78 lat. Najdłużej, bo aż całe 16 godzin czytały uczennice z miejscowego gimnazjum: Martyna Romanowska oraz Katarzyna Deperas. Dziewczynom serdecznie gratulujemy!

Sylwia Chałubińska

Z inicjatywy radnego, Przewodniczącego Komisji Oświaty i Zdrowia Andrzeja Martyki, przy aktywnym wsparciu stażystki Urzędu Gminy w Białaczowie Katarzyny Włodarskiej oraz zaangażowaniu v-ce wójta gminy Barbary Goworek, od pewnego czasu na ulicach Białaczowa da się zauważyć nowe, jakże piękne, oznakowania ulic. Wizualnie, tablice nie odbiegają od tych stojących na ulicach Łodzi czy Krakowa. Rozmawiając z pomysłodawcą tej inicjatywy usłyszałem także bardzo ważny argument za oznakowaniem w ten sposób białaczowskich ulic. Pan Andrzej wyszedł na przeciw sugestiom mieszkańców, pracownikom służb niosących pomoc (pogotowie, straż). Tak więc logistycznie już jest łatwiej poruszać się po stolicy gminy.

Muszę przyznać że inicjatywa ta wychodzi na przeciw moim osobistym oczekiwaniom by rajcowie gminni postawili na rozwój turystyczny terenu.Mam nadzieję że przyszłe władze gminne zrozumieją że ta gałąż gospodarki może poprawić kondycje finansową tak skromnego budżetu gminy Białaczów.

Nagle znikają z horyzontu, by za kilka, kilkanaście miesięcy pojawić się znowu. Mają nowe samochody, modne ciuchy, piękne, drogie zegarki. Dowiadujemy się, że wyjechali ,,za chlebem",, za granicę " do Anglii, Niemiec, Francji, by spróbować jeszcze raz poradzić sobie w życiu, by poprawić jego komfort. Zazwyczaj są dumni, że im się udało, że coś osiągnęli. Nie było łatwo - inne realia, język, kultura. Ale wiedzą, że muszą zacisnąć zęby. To się opłaca, w Polsce, gdzie bezrobocie wciąż jest ogromnym problemem, a ,,najniższa krajowa" obowiązującym prawem, prawem do jakiego takiego bytowania, nie widzą już dla siebie miejsca. Za to tam w krótkim czasie odkładają na niezłe auto, dom, realizację planów, spełniają swoje marzenia.
Wracają okazjonalnie - na święta i rodzinne uroczystości. Są inni, zmienieni. W ,,wielkim świecie" odkryli nową perspektywę postrzegania. Mimo, iż tęsknią do rodziny, z roku na rok tracą więź z tym, co zostawili za sobą. Ich stosunek do polskiej, zwłaszcza prowincjonalnej, beznadziei, marazmu, bylejakości i biedy, kwitują - tu nigdy nic się nie zmieni.
Nie jest różowo - mówi Artur, który w niemieckiej Badenii-Wirtembergii mieszka już ponad dwa lata. Pracuje w ogromnym zakładzie Boscha, produkującym elektronarzędzia. Jeśli ktoś nigdy nie wyjeżdżał, nie ma pojęcia jak to wygląda. Zamyśla się, tak naprawdę nie bardzo ma ochotę, by to tłumaczyć. Jednak swoje widział - Polaków, którzy dali sobie radę, ale i wielu takich, którzy albo szybko wrócili, albo stoczyli się na dno. Na pytanie ,,których nacji najlepiej unikać " odpowiada - Innych Polaków. Są najgorsi - obłudni, chciwi, zazdrośni. Za granicą największym wrogiem Polaka jest inny Polak. Brzmi strasznie. Ale rozmawiamy dalej. Na początku najtrudniejszą barierą jest oczywiście język. Polskie szkoły nie przygotowują do prawdziwego komunikowania się na emigracji. To trochę traumatyczne przeżycie, ale trzeba nad tym zapanować - przysłuchiwać się i zapamiętywać jak najwięcej. Jeśli jest się pojętnym, po jakimś czasie można opanować język w stopniu zadowalającym. Wtedy i praca wychodzi jak należy, i w czasie wolnym można wyjść, poznać kogoś, pobawić się, pozwiedzać.

Poniżej zamieszczamy linki do artykułów, które pojawiły się w ostatnich miesiącach, a które poruszają trudny temat dalszych losów Pałacu St. Małachowskigo w Białaczowie.