Mamy 14 lutego, czyli Dzień św. Walentego, popularnie zwany Walentynkami lub świętem zakochanych. Wystawy sklepowe zbombardowały czerwone serca, przytulanki i inne bardziej lub mniej słodkie gadżety. Dla niektórych osób, niekoniecznie samotnych, Walentynki to przejaw nadmiernej komercjalizacji rodem z Ameryki, dla innych sympatyczny dzień, który poświęcają na uszczęśliwienie swojej drugiej połówki. Zanim przygotujemy kolację przy świecach i romantycznej muzyce, warto przenieść się w czasie do odległej przeszłości, aby dotrzeć do źródeł tego święta. Wszak tradycje podobne Walentynkom były znane już w starożytności, zanim świat obiegł kult św. Walentego i jego powszechnie znanej dziś tradycji.
Nazwa ?walentynki? pochodzi od świętego Walentego, patrona zakochanych, który był biskupem i męczennikiem rzymskim. Tego dnia w kościele katolickim również obchodzone jest to święto. Do Polski obchody walentynkowe trafiły w latach 90 – tych ubiegłego wieku z kultury francuskiej i krajów angielskich, a także wraz z kultem św. Walentego z Bawarii i Tyrolu. Konkuruje o miano tzw. święta zakochanych z rodzimą, słowiańską nocą kupały lub sobótką, obchodzoną w nocy z 21 na 22 czerwca. Stałym niemalże elementem Walentynek jest wzajemne wręczenie sobie ozdobnych karteczek – czerwonych, najczęściej w kształcie serca, opatrzonych walentynkowym wierszykiem, a często miłosnym wyznaniem. Ze świętem łączy się również zwyczaj obdarowywania partnera lub partnerki walentynkowymi upominkami w postaci kwiatów, słodyczy, pluszowych maskotek, jak również bardziej osobistych elementów garderoby. Walentynki to święto wszystkich zakochanych, zarówno tych, którzy pozostają w związku, jak i tych, którzy są nieśmiali i obawiają się wyznać swoje uczucie. Walentynki to szczególny dzień, na który warto starannie przygotować coś wyjątkowego.