<
Zbigniew Szpoton
Dzisiejszy fotoreportaż dotyczy urokliwego, podległego ścisłej ochronie zakątka, czyli białaczowskiego rezerwatu przyrody. Zaraz po parkach narodowych, rezerwaty stanowią najwyższą krajową formę ochrony przyrody. Naturalny rezerwat przyrody pozwala na zachowanie jego walorów przyrodniczych, krajobrazowych, dydaktycznych i naukowych, poprzez chronienie drzew, roślin czy zwierząt. Dlatego na tych obszarach brak jest ingerencji człowieka, a wszelkie zapędy w celu pozyskiwania runa leśnego czy pozyskiwania i niszczenia drzew, są regulowane ustawowo w drodze zarządzeń Dyrekcji Lasów Państwowych. Białaczowski rezerwat przyrody ustytuowany jest w zachodniej części Białaczowa, tuż poza granicami klasycystycznego pałacu. Całkowity obszar rezerwatu, utworzonego w 1976 roku, wynosi 22,05 hektara. Ten naturalny obszar przyrodniczy został utworzony w celu zachowania rzadko występującego na terenie kraju lasu grądowego z udziałem jaworu lipy czy buka. Teren chronionego obszaru bardzo często odwiedzają czy zamieszkują takie gatunki fauny jak bobry, sarny czy czarne bociany. Cichy, malowniczy obszar rezerwatu można podziwiać tylko spacerując ścieżkami wyznaczonymi przez zarządcę lasów czyli Nadleśnictwo.